Wywiad z wampirem - Anne Rice

Tytuł: Wywiad z wampirem
Autor: Anne Rice
Wydawca: Rebis
Ilość stron: 400
Ocena: 5/6

Wampiry niepodzielnie królują pośród literatury młodzieżowej przenikając ją w mniejszym, bądź większym stopniu. Chociaż inne paranormalne historie nie pozostają bierne, to jednak liczba powieści o krwiopijcach miażdży i przeraża. W którym jednak momencie wampir przestaje być wampirem? Czy z chwilą, kiedy autor obsypuje go brokatem? A może, gdy wampir nie jest już inteligentnym, krwiożerczym trupem, ale zwyczajnie „innym” człowiekiem? Każdy czytelnik tego rodzaju literatury na pewno udzieliłby na te pytania innej odpowiedzi. My tym czasem powróćmy do czasów Anne Rice, kiedy to wampir „wegetarianin” był żałosną istotą, która nie mogła pogodzić się ze swoją nową egzystencją…

Akcja powieści rozpoczyna się w mało zadbanym pokoiku, gdzie zaledwie dwustuletni wampir opowiada historię swojego życia młodemu dziennikarzowi. Chociaż chłopak z początku nie do końca wierzy swojemu rozmówcy, to jednak bardzo szybko przekonuje się, iż mężczyzna nie kłamie. Jego aparycja, choć pociągająca, okazuje się w pewien sposób przerażająca, gdy pokazując się w pełnej krasie rozpoczyna swoją opowieść.

Louis de Pointe du Lac należał do arystokratycznej rodziny mieszkającej w Luizjanie. Powodziło im się całkiem nieźle do czasu, gdy Louis będąc głową rodu zaczął folgować rozrywce i pijactwu. To właśnie podczas jednego ze swoich upojeń alkoholowych „spotkał” na swojej drodze tajemniczego, pięknego Lestata – młodzieńca, który zaatakował go, a dopiero później dał wybór między śmiercią, a życiem przemieniając zagubionego młodzieńca w równą sobie istotę. Nie do końca świadomy tego, co robi Louis umiera i naradza się na nowo odczuwając potworne pośmiertne skurcze ciała, widząc więcej, słysząc więcej, poruszając się z większą gracją i szybkością. „Dzieło stworzenia” dopełniło się, ale nie było darem, którego można było się spodziewać. Młody arystokrata zaczyna gubić się w tym, co go spotkało, nie może się z tym pogodzić, woli żywić się byle szczurami, niż zabijać ludzi. Nie mniej jednak, w pewnej chwili jego nerwy puszczają, życie ulega ponownej zmianie, kiedy pojawia się w nim kilkuletnia dziewczyna – Claudia.

Wywiad z wampirem to zaledwie pierwsza część Kronik wampirów obejmujących dziesięć tomów. To właśnie tutaj czytelnik ma okazję poznać jednych z najbardziej popularnych krwiopijców, których wydawała współczesna literatura i to właśnie oni stanowią najważniejszy element całej powieści. Interesujące, hipnotyzujące postaci są tym, co podkreśla siłę autorki, jej niezaprzeczalny talent. Anne Rice zdołała, bowiem tchnąć życie w ogarniętego depresją, melancholijnego Louisa, którego wrażliwa dusza cierpi w powłoce wampira; bezwzględną, mściwą i obdarzoną niebanalnym charakterkiem Claudię; pewnego siebie, szalonego i trzymającego się kurczowo życia Lestata; uroczego, czarującego, ale jednocześnie fanatycznego Armanda. Chociaż każda z tych postaci jest wampirem, to jednak różnią się od siebie jak ogień i woda. Tworząc swoich bohaterów autorka nie powtarza żadnych wzorców, ale pozwala by kształtowali się oni naturalnie i samoistnie, jakby żyli własnym życiem.

Co więcej, Anne Rice w pełni pokazuje światu swój kunszt pisarski poprzez epicką narracja, czy też idealnie budowane napięcie i grozę. Czytając Wywiad z wampirem niejednokrotnie przez nasze ciało przejdą zimne dreszcze, a ludzie wydawać nam się będą obcy. Autorka sprawiła, bowiem że jej bohaterowie zdają się prawdziwi i mogą istnieć w naszym świecie.

Ponadto godne pochwały są pięknie oddane krajobrazy. Chociaż autorka z umiłowaniem i szczegółowością opisuje nam zarówno Luizjanę, jak i niektóre miejsca Europy jej powieść nie staje się przez to przydługa i nudna. Czytelnik zostaje oczarowany tłem wydarzeń, zarażony miłością do bliskich bohaterom miejsc. Wszystko to sprawia, że opowiadana historia staje się jeszcze bardziej realna, niemal historycznie prawdziwa. Wręcz nie sposób przyjąć, iż Louis jest bohaterem fikcyjnym, a cała powieść jedną, wielką fikcją literacką.

Nic więc dziwnego, że Wywiad z wampirem jest powieścią, o której pamięta się całymi latami i do której powraca się z rozkoszą. Interesująca fabuła, wspaniale wykreowani bohaterowie, a wszystko to otulone ciasno mrokiem, melancholią i licznymi filozoficznymi przemyśleniami na temat natury ludzkiej, zmian, przemijania. To bez wątpienia nie tylko lektura godna uwagi, ale również obowiązkowy tytuł dla każdego, kto chociaż trochę interesuje się wampirami. Dopiero u Anne Rice odkrywamy prawdziwe oblicze krwiopijców i widzimy, jak niedoskonałe są inne powieści.