Wtedy lecę wysoko - Hilary Freeman

Tytuł: Wtedy lecę wysoko
Autor: Hilary Freeman
Wydawca: Akapit Press
Ilość stron: 232
Ocena: 4/6

Ruby Collins to przeciętna nastolatka, która nie chce się wybijać, a skrycie marzy o wielkiej karierze, sławie i uznaniu innych osób. W gruncie rzeczy, dziewczynie niczego nie brakuje, jako że jej rodzice rozwiedli się i teraz mieszka z matką, zaś ojciec nie szczędzi pieniędzy by jego córeczka miała wszystko, czego tylko zapragnie. Mimo wszystko, dziewczynie brakuje bliskości rodziców i domowego ciepła. To właśnie brak uwagi innych ludzi zmusza ją do pierwszej kradzieży sklepowej, ta zaś pociąga za sobą wszystkie inne. Swoje wyczyny Ruby opisuje na blogu założonym przez kolegę z sąsiedztwa imieniem Noe, który od pewnego czasu kocha się w nastolatce – swojej towarzyszce zabaw z dzieciństwa. Chociaż między dwójką młodych ludzi od dawna nie było nic poza zdawkowymi formułkami grzecznościowymi, teraz na nowo poznają się, zaprzyjaźniają. Noe jako jedyny wie o kradzieżach i dokłada wszelkich starań by pomóc Ruby z jej problemami, a te mnożą się z powodu ogromnych ambicji, jakie drzemią w dziewczynie.

Wtedy lecę wysoko to książka podzielona niejako na dwie części – historię Ruby opowiadaną przez trzecioosobowego narratora oraz fragmenty bloga, który pisze dziewczyna. Dodatkowo wzbogacona została drobnym rozdziałem poświęconym Noemu, jego uczuciom, myślom i upodobaniom. Całość komponuje się w naprawdę zgrabną powieść poświęconą wielu istotnym tematom, jak chociażby nękające społeczeństwo kradzieże sklepowe, które wydają się chorobą współczesności, która dotyka przede wszystkim młodzież. Jaki może być tego powód? Jak pokazuje Hilary Freeman, może być ich wiele. Nie od dziś wiemy, jak wiele potrzebują młodzi ludzie, jak ogromny mają apetyt na rzeczy piękne, drobne, pozornie niezbędne im do szczęścia, co więcej, kieszonkowe nierzadko nie wystarcza na spełnienie wszystkich pragnień, a ceny nieustannie rosną, co ostatecznie zmusza młodzież do podjęcia środków ostatecznych. Innymi powodami, które, z takich czy innych przyczyn, znajdują swoje ujście w kradzieżach, mogą być problemy, brak zainteresowania ze strony rodziców, chęć udowodnienia czegoś światu, a nawet moda.

 Książka Hilary Freeman porusza również tematykę poszukiwania samego siebie oraz różnorodności uczuć. Główna bohaterka nie jest w stanie poradzić sobie z sytuacją rodzinną, która w pewnym stopniu ma na nią wielki wpływ, szuka sposobu by ulżyć dręczącym ją demonom, zaś z czasem wpada w nałóg, który zżera ją od środka. Co więcej, jej ambicje dają o sobie znać sprawiając, iż przestaje myśleć racjonalnie, za wszelką cenę chce się wybić, zdobyć sławę. Ruby usiłuje również dopasować się do otaczających ją przyjaciół ukrywając wstydliwy związek, swoje prawdziwe myśli, chcąc za wszelką cenę być taką jak inni, a przecież jednocześnie czuje swoją odmienność. Książka pokazuje także poświęcenie, jakim potrafi wykazać się drugi człowiek w imię miłości, jak ślepe może być to piękne, podniosłe uczucie, ile można dla niego poświęcić. Naturalnie, nie obejdzie się bez ludzi pustych, pozbawionych głębi i zwykłej ludzkiej wrażliwości, którzy stanowią kontrast dla głównej bohaterki i jej naprawdę uroczego przyjaciela.

O samej historii niewiele można powiedzieć, jako że z jednej strony stanowi całkiem przyjemną, w pewnym stopniu pouczającą lekturę, zaś z drugiej jest nazbyt nieprawdopodobna. Zwykła dziewczyna staje się sławna z powodu bloga o kradzieżach sklepowych, wokół jej osoby narasta medialny szum, ludzie chcą poznać jej tożsamość, policja apeluje o ujawnienie się… Nie mniej jednak, naprawdę mocną stroną powieści jest postać Noego i jego szczere, niewinne uczucie, które rozczula. Oczywiście, jego umiejętności informatyczne mogą wydawać się przerysowane, ale cała reszta jest dopracowana i przyjemnie podana. Największy problem stanowić może Ruby, gdyż jest jednocześnie całkiem znośna i wręcz irytująca na końcu książki, ze względu na jej fanatyczną chęć udowodnienia swojej wartości, pokazania światu swojego drugiego „ja” – Robinii Hood.

Podsumowując, Wtedy lecę wysoko to książka całkiem przyjemna, ciekawa, chociaż daleka od perfekcji. Nie przestrzega przed kradzieżami, ale i do nich specjalnie nie zachęca, a jedynie tworzy iluzję bezkarności. Czy dobrze to świadczy o tej książce, każdy powinien ocenić sam. Muszę za to wspomnieć, iż najbardziej interesującym wątkiem, jest uczucie między dwójką bohaterów i dla tej odrobiny uczucia warto sięgnąć po tę pozycję. Kto wie, może autorka zdoła Was zaskoczyć, a Wasze zdanie będzie zgoła odmienne od mojego? Przekonajcie się!