W Roku Skorpiona - Isabell Pfeiffer

Tytuł: W Roku Skorpiona
Autor: Isabell Pfeiffer
Wydawca: Dreams
Ilość stron: 304
Ocena: -5/6

Eleni urodziła się w Roku Skorpiona w dość wyjątkowych okolicznościach, które odsunęły ją od innych mieszkańców jej niewielkiej wioski. Pewien wkład miał w to również fakt, iż dziewczynka posiada po sześć palców u każdej nogi, co wcale nie wróży dobrze. Na domiar złego, ojca nigdy nie znała i nigdy tak naprawdę nie dowiedziała się, kim był. Podczas gdy matka mówiła o nim z rozmarzeniem w samych superlatywach, inni nie mieli dobrego zdania o człowieku, który pojawił się nagle i równie szybko zniknął z życia tej niewielkiej mieściny. Wraz z końcem suszy, która dotknęła osadę, matka Eleni umiera, zaś dziewczynka przechodzi pod opiekę wujostwa, które jest jej równie obce, co każda inna rodzina w wiosce, ale i sposób, w jaki jest traktowana nie wskazuje na bliską, rodzinną zażyłość. W chwili, kiedy Eleni osiąga wiek pozwalający jej na zamążpójście, zaś ciotka postanawia wydać dziewczynę za starca ze słabością do alkoholu, dziewczyna nie zastanawiając się wiele ucieka z wędrownym grajkiem, Bertotem, do którego jej serce zabiło szybciej mimo dzielącej ich różnicy wieku. Nieszczęśliwy wypadek, chwila zawahania i zwątpienia sprawiają, iż dziewczyna ulega wypadkowi, o którym nie będzie jej dane zapomnieć, zaś Bertot okazuje się nie tylko godnym zaufania, oddanym towarzyszem, ale również pełnym tajemnic mężczyzną z przeszłością, której szczegółów nie chce zdradzać. Tułacze życie Eleni zmienia się z każdym dniem, a otaczające ją zewsząd tajemnice niepokoją, lecz to, co jeszcze przed nią okazuje się gorsze od niewiedzy.

W Roku Skorpiona to książka napisana przede wszystkim w pierwszej osobie z naprawę niewielkimi elementami w osobie trzeciej. Naszą przewodniczką po przeszłości jest Eleni, która z perspektywy czasu patrzy na swoje życie streszczając je, opowiadając nam o najważniejszych wydarzeniach, jakie miały miejsce w jej młodości. Tak naprawdę nie wiemy, kim jest dziewczyna w chwili, kiedy snuje swoją opowieść, gdzie się znajduje, ile lat minęło od ostatnich wydarzeń opisanych w powieści. Nie mniej jednak, narracja wyraźnie wskazuje na to, iż bohaterka nie relacjonuje nam wszystkiego na bieżąco, ale odtwarza w pamięci to, co minęło. Z tego też powodu opisy uczuć bohaterki są zwięzłe, znikome, a czasami nie znajdujemy ich wcale. Nie przeszkadza to jednak w odbiorze książki, która naprawdę fascynuje i zaciekawia.

Choć Isabell Pfeiffer prezentuje swojemu czytelnikowi opowieść o miłości i jej niezliczonych odcieniach to jednak historii tej na pewno nie zaliczyłabym w poczet romansów. Naturalnie, główna bohaterka zakochuje się, nie mniej jednak jej uczucie nakierowane jest bardziej na dojrzewanie psychiczne, rozwój świadomości, nie zaś na romantyczne uniesienia. Miłość, jaką poznaje Eleni nie jest piękna, czy słodka, ale wiąże się ze strachem, zwątpieniem, brakiem pewności siebie, brakiem akceptacji rzeczywistości, z dziecięcą naiwnością oraz z zazdrością. Dziewczyna uczy się jak zgubne potrafi być to ostatnie uczucie, jak dalece potrafi ono wpłynąć na los osób, których dotyczy. Co więcej, miłość to także namiętność, która rodzi się bez pytania, przeraża swoim nagłym pojawieniem się, zmianami, jakie powoduje w życiu. Główna bohaterka nie jest jednak jedyną osobą, która swoją postawą i życiem odzwierciedla wzniosłe, gorące uczucia i to, co nierozłącznie się z nimi wiąże. W Roku Skorpiona ukazuje nam, bowiem rozpacz, która towarzyszy miłości, szaleństwo spowodowane stratą bliskiej osoby, czyhającymi zagrożeniami. Należy także zwrócił uwagę na sposób, w jaki autorka ukazała bezwarunkową, skrajną miłość matki do dziecka będącą graniczącym z szaleństwem oddaniem, a jednocześnie nieumiejętnością dokonania wyboru pomiędzy nienawiścią, a miłością.

Ponadto autorka porusza także popularny temat przeznaczenia i z góry ustalonego losu każdego człowieka. Podczas gdy większość współczesnych postaci podąża ślepo i bezmyślnie za tym, co było im pisane, bohaterowie Isabell Pfeiffer nie uzależniają swojego życia od żadnych przepowiedni. To przeznaczenie podąża za nimi, nie zaś oni za przeznaczeniem, a ci, którzy kierują się innymi zasadami wychodzą na głupców, tracą najwięcej. Człowiek sam wybiera ścieżki, którymi chce podążać, te, które prowadzą do celu, który obrał, zaś to, co ma się stać i tak nastąpi.

Mając na uwadze powyższe, W Roku Skorpiona jest książką wyjątkową, która ukazuje znane motywy pod zupełnie innym kątem, a przynajmniej pod tym, który w literaturze młodzieżowej nie jest często widywany. Zapewne jest to jednym z powodów, dla których powieść ta potrafi zaskoczyć. Poza tym, samo zakończenie nie jest zamknięte, zaś czytelnik nie może być pewien losu wielu postaci. Skąd, bowiem wie, w którym momencie Alix kłamała i czy w ogóle zdradziła całą prawdę? Autorka nie udziela nam odpowiedzi na wszystkie pytania, ale pozwala byśmy sami snuli tę opowieść dalej. Czy ktoś odważy się podjąć to wyzwanie?